Organizm matki jest doskonałym miejscem do rozwoju dziecka przez pierwsze dziewięć miesięcy jego życia. Dlatego tak ważny jest prawidłowy przebieg ciąży – zarówno, co do jej długości, jak i sposobu odżywania, czy suplementacji. Co prawda współczesna medycyna doskonale radzi sobie z problemami związanymi ze zbyt wczesnym rozwiązaniem ciąży, jednak żadne urządzenie nie jest w stanie zastąpić organizmu matki. Z drugiej strony istnieje niebezpieczeństwo tzw. przenoszenia ciąży. Dla dziecka zbyt długie przebywanie w macicy jest tak samo niebezpieczne, jak przedwczesny poród. Co zrobić w sytuacji, gdy lekarz nie podjął decyzji o rozwiązaniu ciąży na czas, przez co doszło do uszkodzenia organizmu dziecka?
Zagrożenia związane z przenoszeniem ciąży
Poród powinien nastąpić pomiędzy 38 a 42 tygodniem ciąży. Stąd też precyzyjne określenie momentu, w którym ciąże można uznać za przenoszoną nie jest proste. Współcześnie wskazuje się, że z tym zjawiskiem mamy do czynienia dopiero po upływie dwóch tygodni od wyznaczonej daty porodu. Jednak nie oznacza to, że lekarz opiekujący się ciężarną przed upływem tego okresu nie powinien na bieżąco monitorować stanu dziecka. W ciąży, a zwłaszcza w jej ostatnim okresie dużo ważniejsze od polegania na statystycznych wyliczeniach jest baczne obserwowanie symptomów wysyłanych przez organizm matki oraz dziecka. Przede wszystkim, gdy upłynie wyznaczony termin porodu, lekarz powinien wykonać USG i KTG. Pierwsze z tych badań pozwoli ocenić m. in. stan łożyska, czy ilość płynu owodniowego. Natomiast dzięki KTG można monitować prace serca dziecka oraz skurcze mięśnia macicy. Jakiekolwiek niepokojące objawy wykazane podczas tych badań są wskazaniem do rozwiązania ciąży. Jeżeli do tego nie dojdzie mogą pojawić się groźne komplikacje związane z przenoszeniem ciąży, np. zespół aspiracji smółki. Jest to bardzo niebezpieczny stan polegający na przedostaniu się smółki do dróg oddechowych dziecka, a w konsekwencji na jego niedotlenieniu i ciężkim uszkodzeniu organizmu. Co zrobić, gdy do tego dojdzie?
Dochodzenie odszkodowania i zadośćuczynienia
W przypadku wystąpienia porażenia układu nerwowego w skutek niedotleniania okołoporodowego najczęściej powrót do pełnej sprawności organizmu nie jest możliwy. Jednak odpowiednie leczenie i rehabilitacja – podjęte właściwie bezpośrednio po porodzie – może zminimalizować uszkodzenia. Niestety są to zabiegi niezwykle kosztowne. Dlatego warto, aby rodzice pamiętali, że przysługuje im prawo domagania się odszkodowania za błędy lekarzy. Odszkodowanie to powinno odpowiadać rozmiarom wyrządzonej szkody, a więc uszczerbku na zdrowiu. Poza tym dochodząc odszkodowania przed sądem osoby najbliższe dla dziecka mają prawo ubiegać się o pieniężne zadośćuczynienie za cierpienia psychiczne i fizyczne spowodowane błędem lekarzy. Co prawda dotąd polskie sądy rzadko przyznawały tego typu świadczenia, jednak sytuacja uległa diametralnej zmianie 27 marca br., kiedy Sąd Najwyższy wyraźnie stwierdził, że najbliższym poszkodowanego należy się zadośćuczynienie.
